This is text element. Double click this element to edit text. You can change size, position and all other parameters including background, border and many more. You can also enable animation for them so they will appear with selected effect on the page.

Z satysfakcją znajdujemy w treści Planu wyraźną deklarację, że projekt nowelizacji ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii zawiera (co interpretuje, że jest już gotowy) szczegółowe regulacje prawne mające na celu określenie zasad prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania biometanu oraz określenia mechanizmów wsparcia dla tego rodzaju produkcji. Ustawa wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2022 r.

Ten termin poniekąd sugeruje przeprowadzenie konsultacji międzyresortowych oraz publicznych jeszcze przed wakacjami parlamentarnymi, zaplanowanymi w tym roku pomiędzy 24 lipca a 14 września.

Ważną informację jest szacunek zapotrzebowania na biometan w perspektywie 2030 r. na poziomie 1 mld m3/rok, co zdaniem autorów KPO, przełoży się na budowę około 500 instalacji o referencyjnej wielkości produkcji biometanu na poziomie 2 mln m³.

KPO sygnalizuje również możliwość pojawienia się dodatkowego popytu pochodzącego z innych sektorów gospodarki, m.in. przemysłu i ciepłownictwa w następstwie zapoczątkowania procesu „zazieleniania” sieci gazowych.

Pozwoliłoby to na lepsze wykorzystanie potencjału jaki posiada Polska w zakresie biogazu – który może być wytwarzany z odpadów oraz pozostałości pochodzących w szczególności z sektora rolno- spożywczego oraz sektora komunalnego – szacowanego na blisko 7,8 mld m3 biogazu (przy okazji zasięgnęliśy informacji u tzw. źródła, czyli w MRiRW które potwierdziło, że powyższe dane pochodzą ze stosunkowo konserwatywnej analizy przeprowadzonej kilka lat temu we współprcy z ARiMR).

Autorzy KPO informują, że przygotowanie projektu poprzedzone zostało analizą potencjału oraz zapotrzebowania na biometan ze strony poszczególnych sektorów, w ramach której zidentyfikowano kierunki rozwoju tej branży w jej początkowej fazie rozwoju. Planowany w nowelizacji ustawy rozwój sektora biometanu tworzy warunki, które pozwolą w perspektywie roku 2030 zrealizować działania wynikające z założeń zawartych w Komunikacie Komisji Europejskiej do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej, Rady, Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów – Europejski Zielony Ład (Bruksela, 11.12.2019 r., COM(2019) 640 final), w szczególności wzrostu udziału odnawialnych paliw gazowych w krajowym systemie gazowniczym.

PSB zauważa, że biorąc pod uwagę planowany wzrost zużycia gazu w Polsce do ok. 30 mld Nm3 rocznie do 2030, przy utrzymaniu szacunku zapotrzebowania na biometan w ilości 1 mld Nm3 rocznie, 1 mld Nm3 biometanu oznaczałoby nieco ponad 3 % udziału biometanu w sieci gazowej.

3 % biometanu zastępującego gaz ziemny jest również szacunkiem dotyczącym całej Unii Europejskiej (oznacza to 18 do 20 mld Nm3 biometanu rocznie, w porównaniu z obecnymi 2,5 mld), tak więc nie odbiegamy tutaj od średniej europejskiej.

Wydaje się jednak, że ta produkcja może być większa, biorąc pod uwagę zasoby surowcowe oraz tzw. bonus opóźnienia, wynikający z praktycznego braku sektora biogazowego w Polsce w porównaniu z innymi krajami UE (w Polsce mamy ok. 200 biogazowni wszelkiego rodzaju, co plasuje nas na samym końcu listy krajów UE w przeliczeniu na liczbę mieszkańców, przy łącznej ilości biogazowni w UE ok. 19 tysięcy i blisko 750 instalacjach biometanowych).

Oznacza to, że w Europie na 1 mln mieszkańców przypada 45 biogazowni, a w Polsce jest to prawie 10 razy mniej.

KPO zakłada również, że planowane w ramach projektu wsparcie dla wytwórców biometanu będzie uzależnione od konieczności wprowadzenia przez wytwórcę biometanu do sieci gazowych oraz spełnienia wymogów w zakresie kryteriów zrównoważonego rozwoju, o których mowa w przepisach Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/2001 z dnia 11 grudnia 2018 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych.

Co do zgodności z kryteriami zrównoważonego rozwoju - pełna zgoda, wątpliwości budzi "obligo sieciowe", o ile jest rozumiane dosłownie. W trakcie prac zespołów II i V powołanych w ramach przygotowania umowy sektorowej przez Ministerstwo Klimatu i Ochrony Środowiska ustalono, że przy obecnym systemie gazowym w Polsce istnieje możlwiość przyłączenia do sieci niewielu ponad 100 instalacji i to z dużymi ograniczeniami. System gazociągów musi być uzupełniany gazem sprężonym oraz skroplonym, tak jak ma to powszechnie miejsce w przypadku LNG, szczególnie w transporcie.

KPO zakłada przygotowanie rozwiązań legislacyjnych umożliwiających wytwarzanie biometanu i jego wtłaczanie do sieci oraz wykorzystanie w transporcie; regulujących działalność wytwórców biometanu; tworzących odpowiednie systemy wsparcia w ramach systemu FIP, czyli pokrycia ujemnego salda; wprowadzających system gwarancji pochodzenia dla biometanu wtłaczanego do sieci przesyłowej i dystrybucyjnej gazowej, który ma służyć promocji wykorzystania biometanu oraz zachęcać odbiorcę końcowego do ich nabycia celem wykazania, że określona ilość gazu została wyprodukowana ze źródeł odnawialnych.

W ramach przygotować legislacyjnych zakłada się również m.in.:

- nowelizacja ustawy OZE zawierającej pakiet biometanowy;
- notyfikacja programu pomocowego dla sektora biometanu w KE.

- zwiększenie wykorzystania alternatywnych źródeł energii, w tym przede wszystkim zwiększenie wykorzystania wodoru (pod tym pojęciem w KPO mieści się wyłącznie odnawialny i niskoemisyjny wodór) jako paliwa. Przyjęcie legislacyjnego pakietu wodorowego – przepisów określających szczegóły funkcjonowania rynku, implementujących prawo UE, z uwzględnieniem zasady DNSH, w tym zakresie oraz wdrażających system zachęt do produkcji niskoemisyjnego wodoru przyspieszy rozwój zeroemisyjnego transportu; ważną rolę w transformacji energetycznej odgrywać będzie rozwój także innych gazów zdekarbonizowanych, tj. np. biometanu;
- rozwój rynku biometanu, w tym rozwiązań zdecentralizowanych;
- rozwój rynku biogazu i biometanu, w tym rozwiązań zdecentralizowanych.
- w zakresie inwestycji wsparcie uzyskają: projekty związane z budową morskich farm wiatrowych, budowa infrastruktury w portach morskich do obsługi sektora morskiej energetyki wiatrowej, instalacje OZE realizowane przez społeczności energetyczne oraz rozwój sieci przesyłowych i inteligentna infrastruktura elektroenergetyczna.

Cytujemy tutaj róznież zapisy o wodorze, chociaż autorzy KPO mają tutaj na myśli zapewne inne wodory aniżeli biowodór, nieunikniony jest jednak rozwój technologii produkcji rzeczywistego biowodoru w procesach beztlenowych, jako technologii prawdopodobnie najtańszej (po osiągnięciu dojrzałości technologicznej), i co najważniejsze, nie budzącej wątpliwości co do biologicznergo pochodzenia produktu finalnego.

Nieco gorszą informacją jest, że autorzy KPO nie przewidują wsparcia inwestycjnego dla sektora biometanu, poza niedookreślonymi "społecznościami energetycznymi" oraz prawdopodobnie państwowymi sieciami gazowymi.

Szczegółem o charakterze technicznym jest określenie "instalacji refernecyjnej" jako biometanowni produkującej 2 mln Nm3 biometanu rocznie, naszym zdaniem, biorąc pod uwagę niewielką ilość akceptowawalnych lokalizacji oraz długotrwałe procedury środowiskowe, większość instalacji biometanowych będzie miało zdolności produkcyjne w przedziale 2 - 4 mln Nm3 rocznie, tak jak przyjmuje ntb. PKN Orlen oraz PGNiG.

Źródło grafiki: https://samorzad.pap.pl/kpo

11 maja 2021